مرتضی امینی؛ ساجده جوادی؛ مجید سلیمانی دامنه
چکیده
چگونگی تخصیص سرمایه در بین موقعیت‌های سرمایه‌گذاری در بازار سهام، که به آن انتخاب بهینه سبد سهام گفته می‌شود، یکی از زمینه‌های مورد توجه در اقتصاد ریاضی و مدیریت مالی و یک مساله مورد علاقه سرمایه‌گذاران است. در دهه‌های اخیر، فرمول‌بندی این مساله در قالب مدل‌های بهینه‌سازی و تحلیل آن با استفاده از برنامه‌ریزی ریاضی توسط محققین ...
بیشتر
چگونگی تخصیص سرمایه در بین موقعیت‌های سرمایه‌گذاری در بازار سهام، که به آن انتخاب بهینه سبد سهام گفته می‌شود، یکی از زمینه‌های مورد توجه در اقتصاد ریاضی و مدیریت مالی و یک مساله مورد علاقه سرمایه‌گذاران است. در دهه‌های اخیر، فرمول‌بندی این مساله در قالب مدل‌های بهینه‌سازی و تحلیل آن با استفاده از برنامه‌ریزی ریاضی توسط محققین متعددی انجام شده است. چگونگی تعریف و اندازهگیری ریسک نقشی کلیدی در این مساله دارد و میتواند منجر به سبدهای سهام بهینه گوناگونی شود. در این نوشتار، با در نظر گرفتن معیارهای مختلف برای اندازهگیری ریسک، شامل واریانس (ریسک $l_2$)، ریسک احتمالی و ریسک $l_{\infty}$، مدل‌های متفاوتی را برای انتخاب بهینه سبد سهام از نگاه نظری و عددی بررسی میکنیم. دو نمونه از مدل‌های بهینه‌سازی مینماکس و ماکسمین را مورد کنکاش قرار میدهیم. مدل‌های معرفی شده را برای تحلیل دادههایی از بازار بورس تهران استفاده کرده و نتایج را با هم مقایسه میکنیم.
